27 Μαΐου 2022
	
								
		In
		Ποίηση
	
													
						Θαλασσινό ηλιοβασίλεμα
Σαν το βλέμμα στη θάλασσα στρέψεις αντάμα,
στο ηλιοβασίλεμα χάνεις τη λαλιά,
από τόση μαζεμένη ομορφιά.
Τα κύματα λικνίζονται θαρρείς στο ρυθμό μίας μπάντας,
του ουρανού και της γης συνάμα.
Κι απάνω τους ο Ζέφυρος βαδίζει,
αργά,
ώστε τη μελωδία να μπορεί να αφουγκραστεί.
της Ίριας Καιρίδη / Μάιος 2022